به نام خدا و با عرض سلام خدمت شما دوستان عزیز تر از جان در دنیای برتر.
امیدوارم خوب خوش و سلامت باشید.
من که بد نیستم فقط کمی از تکنولژی متنفر شدم بنابر این تصمیم گرفتم ی پست متفاوت بزنم که در آن همه به گفت و گو بپردازیم.
موضوع پست ما اینه که چه نکاتی را در راه رفتن باید رعایت کنیم و اگه نکاتی که ذکر میشود را رعایت نکنیم چه میشه؟
من یکی دو مورد را ذکر میکنم و در کامنت ها منتظر تجربیات شما عزیزان مییمونم.
۱ در حین راه رفتن خصوصا از پله بالا پایین رفتن سعی کنیم حواصمون به گوشی یا موارد دیگه نباشه و به راهی که داریم میریم فکر کنیم,
خوب اگه حواصمون به راه رفتنمون نباشه مگه چی میشه؟
:ممکنه خدایی نکرده مثل من از پله ها پرت بشین پایین پاتون بشکنه بعد دو سال بشینین توی خونه و در نهایت از کار و زندگی بیفتین.
۲ حین راه رفتن سعی کنیم سرمون را ثابت و بالا نگهداریم.
اگه سرمون را تکون بدیم یا پایین بیاریم سپس سرمون جلو پامون بره افراد بینا فکر میکنن ما علاوه بر نابیناییمون مشکل عقلی هم داریم, که با این کار دید افراد بینا را نسبت به افراد نابینا تغییر میدیم.
تا درودی دگر بدرود.
موقع راه رفتن از پله از سمت راست و از کنار نرده حرکت کنیم، دستمونو به نرده بگیریم اگر هم نرده نبود از بغل دیوار حرکت کنیم. موقع پریدا از جوی حواسمون به شکستگی جدول اون ور یا خاکی بودن یا اسوالت بودن اون ور باشه حتما با عصا اون ور رو چک کنید به صدا های اطراف دقت کنید همچنین به صدای عصا و انعکاس صدای اون در اطراف دقت کنیم سرمون رو بالا ولی کمی متمایل به پایین انگار که داریم زیر پامونو نگاه میکنیم نگه دارید. حواسمون هم باشه دیگران یک هو با لگد زیر عصامون نزنن ضمنا چه خبره بدو بدو راه میرید یواش حرکت کرده ضرب آهنگ گامتون رو با عصا تنظیم کنید اگه باز یادم اومد نکته ای میگم
سلام خدمت شما آقای میر غفاری گرامی به نکات خوبی اشاره کردین، این نکته را هم من اضافه کنم که اگر برای اولین بار میخواهیم از پله های یک جا بریم بالا بهتره دستمون را بالای سرمون بگیریم چرا که در بعضی از پله ها سقف کوتاست و ممکنه قد بعضی هامون بلند باشه و سرمون به سقف بخوره.
سلام آقای میرغفاری گران قدر از توضیحات ارزش مند و مفید شما نهایت تشکر را دارم, بعضی از دوستانمان هم عصاشون را محکم میزنن زمین که باعث میشه آلودگی صوتی به وجود بیاد و در نهایت هم باعث آزار دیگران میشه هم به مرور زمان عصاشون تا میشه.
درود خدا بر شما آقای شریفی بزرگ وار ممنونم که تجربیات خود را در اختیار ما میگذارید خدمتتون ارض کنم که منم برا اول رفته بودم خونه دوستم حواصم به سقف نبود داشتم از پله ها پایین میرفتم چون خونه شون زیر زمینی بود که ناگهان سرم به سقف خورد. از اون به بعد یاد گرفتم که هر موقع برای اولین بار بار میخوام از پله ها بالا پایین بیام دستم را بالای سرم بگیرم
اون نیاز نیست چرا که خود نابینا اولا حس میکنه بالاخره که سقف پایینه ثانیا همون اول سر مختصر تماسی با سقف پیدا میکنه و متوجه میشه لذا سر رو پایین تر نگه میداره نکته دیگه این که وقتی تو پیچ راه پله هستید مراقب پله ای که تو پیچ هست باشیم چرا که بعضی راه پله ها دارن بعضی ها پله ندارن و یا مراقب قطع نا گهانی نرده باشیم چرا که تو بعضی راه پله ها نرده یکی به آخر مونده به خاطر این که موقع اسباب کشی بتونن راحت تر پیچیده اساس رو بالا بیارن نرده رو بریدن و …
سلامی مجدد. آقای میر غفاری گرامی این طوری نیست بعضی از دوستان عجولن و به این چیزا توجه نمیکنن این چیزی که شما میگین برا افرادی صدق میکنه که عجول نباشن و دقت کنن.